Dywany tureckie, czasami nazywane również dywanami anatolijskimi, są znane ze swojego piękna, skomplikowanych wzorów i znaczenia kulturowego. Z bogatą historią sięgającą tysięcy lat wstecz, dywany te są w pełni porównywalne z ich perskimi odpowiednikami.
Dywany te są wiązane węzłem tureckim, zwanym również Turkbaff lub Ghiordes. Jest to podwójny węzeł, który sprawia, że dywany są mocniejsze i trwalsze.
Historycznie, tureckie dywany mają swoje korzenie w koczowniczych plemionach Turków w Azji Środkowej. Koczownicy ci wytwarzali tkane dywany Kelim (Gilim), służące wyłącznie do celów funkcjonalnych, jako pokrycia podłogowe i ochronne akcesoria ocieplające do namiotów, w których mieszkali.
Pierwsze ręcznie tkane dywany tureckie powstały w mieście Konya w XIII wieku w czasach Imperium Seldżuków. Z czasem sztuka tworzenia dywanów rozprzestrzeniła się na inne obszary, a tureckie dywany z Konyi (Ikonium), Kayseri (Cesaria), Usak (Oushak) i Bergamy (Pergamon) stały się coraz bardziej popularne. Dywany te przez wieki zdobiły pałace europejskich dynastii.
Dziś tureckie dywany nadal zdobią domy i wnętrza na całym świecie. Czy to na ścianach, czy na podłogach, tureckie dywany są świadectwem trwałego kunsztu i rzemiosła współczesnej Turcji.