Podobne produkty do SMF13185

W sercu Iranu, w otoczeniu gór Zagros oraz w pobliżu pustyni znajduje się miasto Isfahan, stolica Persji za czasów dynastii Safawidów (1501-1736). O Isfahanie mówi się, że jest najbardziej eleganckim i najpiękniejszym miastem całego kraju. Mieszka tu również wielu wybitnych irańskich tkaczy, a wiele najwyższych lotów perskich dywanów posiada właśnie isfahański rodowód. W Isfahanie i jego okolicach znajduje się wiele warsztatów, niejednokrotnie znanych na cały świat, jak np. Davari, Enteshar, Haghighi i Seirafian. Miasto posiada bogatą tradycję wytwarzania dywanów, które w dawnych czasach tkano wyłącznie dla elit. Na okres świetności Isfahanu przypadają czasy dynastii Safawidów, a szczególnie panowania szacha Abbasa (1587-1629). Potężny władca bardzo cenił sobie sztukę i architekturę, a okres jego rządów przyniósł renesans sztuki w Persji, której głównym ośrodkiem stał się Isfahan. Po dziś dzień miasto jest znane na całym świecie ze swojej niesamowitej architektury, majestatycznych pałaców - jak np. Ali Qapo oraz zachwycających meczetów, np. meczet Imama, który powszechnie uważany jest za najpiękniejszy w całym kraju oraz mnóstwo innych dzieł sztuki. Osobom odwiedzającym Isfahan łatwo będzie zrozumieć XVI-wieczne perskie powiedzenie: "Isfahan nesf-e-jahan" - "Isfahan to połowa świata". Dywany isfahańskie są uważane za jedne z najbardziej efektownych i wyszukanych w całym Iranie. Charakteryzują się gęstością węzłów wynoszącą co najmniej 650 000 węzłów na metr kwadratowy, są produkowane z wysokiej jakości wełny i jedwabiu, a ponadto wyróżniają się bogactwem wzorów. To przykład doskonałego rzemiosła, które stworzyć mogą wyłącznie najbardziej utalentowani i doświadczeni tkacze. Dywany isfahańskie są bardzo pieczołowicie wiązane, a ponadto przycina się je dość krótko, aby przedstawiane przez nie wzory były bardziej widoczne. Jedwab służy do podkreślania szczegółów, np. roślinnych wzorów, z kolei osnowa wykonywana jest z jedwabiu lub bawełny. Dywany isfahańskie posiadają oznaczenia jakości, tzw. "khefty" znajdujące się przy frędzlach oraz na spodzie. Kolorowe nici osnowy są rozmieszczone w równych odstępach. Ich liczba na jeden metr może wahać się pomiędzy 7 a 16. Im wyższa liczba nici, tym wyższa gęstość węzłów.